Hafife almanın Bedelini ödediler
9 Kasım Pazar günü Karasuspor’un İstanbul Avcılar Belediyespor ile oynadığı Lig maçında alacağı 3 puan , inanın lig başından beri almış olduğumuz puana denk bir müsabaka idi. Rakiplerimiz bir gün önce birbirleri ile yaptıkları maçlarda berabere kalarak , her biri 2’şer puandan 8 puan kaybetmişlerdi. Karasuspor’u alacağı 3 puan ile 11 puanlık bir maç oynayacak idik. Bir de buna il takımımız Serdivanspor’un deplasmanda aldığı 3 puanı ilave edersek , hepsi 14 puan yapar. Peki Karasuspor, geride kalan 7 haftada kaç puan toplamıştık. 13 puan.
Demek ki Avcılar Belediyespor müsabakası, bizim en ciddiye almamız gereken maçmış. Bud a demektir ki Pazar günü oynadığımız maçı, rakibi hafife almanın hafifsizliğini , kaybettiğimiz üç puan ile bedel ödemiş olduk .
Şimdi diyeceksiniz bana , daha önümüzde 18 hafta gibi bir süreç var. Yani telafisi mümkün bir süreç. Ancak bu hafta ödenen bedel , paha biçimiyecek kadar önemliydi. Malum bunu da Avcılar Belediyespor’a hem üç puan olarak , hem de aynı takımın 7 haftada alamadığı ayrıca 7 haftada attığı üç gole karşı kalemize iki gol ikramı ile , Karasu’dan ilk galibiyet ile dönmelerini sağladık. Bu da gösteriyorki , Karasuspor ilklerin takımı.
Geçtiğimiz sezon bu ilkleri yaptık. Arnavutköyspor ile Yeniköyspor ligde ilk mağlubiyetlerini bizden almışlardı. Evet geçtiğimiz hafta deplasmanda belki ilk haftalara nazaran kötü oynayarak Dikilitaşspor’dan 3 puan ile döndük. O zaman nasıl mutlu olduk ise puan adına, bu haftaki yine kötü futbol oynamanın mutsuzluğunu yaşamaktayız.
İstanbul temsilcisi Avcılar Belediyespor’un mütevazi kadrosu , oyun kurgusu ilk dakikalardan itibaren herkes gibi , beni de rehavete soktu. Nasıl olsa biz bu sahadan elimizi kolumuzu sallayarak , bir kaç golde atarak sahadan ayrılırız görüntüsü verdi.
Nitekim Tamer Erbaş’ın golü 18’nci dakikada gelince ben gibi, pazar günü Karasu Stadı’nı dolduran binlerce seyirci aynı düşünce ile maç keyfini çıkarıyorlardı. Ama bir gerçek var ki golden sonra gol bölgelerinde oynayan futbolcularımızın mücadelesi hani derler ya , “Bal yapmayan arılar gibiydiler”. Aynen öyle idiler. Topu ayağına alan iki varyate yapıp , gol yerine attığı şutlar autu buluyordu. Hal böyle olunca ilk 45 dakikada Karasuspor 1-0 önde soyunma odasına girdi.
2nci devre ise , tıpatıp ilk devredeki gibi aynı arılar iş başındaydılar. Nerede ise tek kale maçı yaparcasına mücadele devam ederken , sonuca gidecek golü henüz bulamadık. Hani derler ya , atamayana atarlar. İşte tam bu sırada Avcılar Belediyespor’un gencecik bir Yusuf’u çıkıverdi sahneye. Dakika 79. İlk kalemize gelişleri gol ile buluştu. 84’de de keza aynı Yusuf , yapılan bir hatayı çok iyi değerlendirince , skor herkesce malum 1-2 ve 90 dakika malesef bu skor ile bitti. Bitti bitmesine de bu kötü futbol sonunda alınan mağlubiyet , Karasuspor’u da bitirmiş olabilir mi diye düşündüm. Tabi o anlık düşünce benimkisi işte.
Ama şunu kimse unutmasın. Geçtiğimiz sezon çok kötü başlamış idik. Her şeyin bittiği dediğimiz anda sahneye Yılmaz Ekşi ve Serdar Ergelen çıktı. Karasuspor , ilimiz takımları arasında ilk sırayı alarak Belediye destekli Adapazarıspor küme düşerken , Serdivanspor’u baraj maçına bırakmış idik.
Henüz ligde 6’ncı sıradayız. Rakiplerimiz ile puan farkı afaki bir rakam değil. Kısacası herşey bitmiş de değil. Ama tüm futbolcu kardeşlerime sesleniyorum buradan. Rakibi hafife almanın dayanılmaz hafifliğini , 3 puan vererek ödedik. Bedeli bu hafta şimdilik 3 puan oldu. Her şeye yeniden başlamanın tam zamanı ve gösterin kim olduğunuzu. Şen ve esen kalın.
