Şampiyonluk yolunda destek gerek
Eskişehir Demirspor beraberliğinden sonra çıkılacak olan Dikilitaşspor deplasmanın da nasıl bir futbolun beklediğinin merakı içinde yine aynı ekibimizle düştük İstanbul yollarına. AÇık bir hava olmasına rağmen buz gibi bir hava vardı. Fakat tam futbol oynamaya müsait bir havaydı.
Karasuspor geçen haftanın ilk onbirin den Kaptan Serdar’ın yerine oynayan Ceyhun’dan başka değişen bir arkı yoktu. Yani hemen hemen her hafta aynı kadroyla çıkmanın bir istikrarını yakalamıştı takımımız. İlk yarının başlama vuruşuyla her iki takım arasındaki kalite farkı gözle görülmeye başlamıştı. Karasuspor Dikilitaşspor’a göre daha kaliteli sporculara sahip olmanın avantajını kullanmak istiyordu. Hatta daha maçın 5. Dakikasın da rakip kaleci arkasında maçı resimlemeye çalışırken dönüp bana ve arkadaşım Ahmet Şene’e iyi takımınız var bu maçı rahat alırsınız demesi. Takımımızın kalitesini ve bizden korktukları anlamına geliyordu. Bu beni bayağı sevindirmişti. Neden diye soracaksınız rakip takımın kalecisi Amatör milli takım kalesini korumuş biri olarak bize gelene kadar oynadıkları takımları da görmüş olarak bize yapmış olduğu bu yorumla bizim baştan beri savunduğumuz çok iyi bir takımımız var tezimizi ve bir iki takviye ile hedefe varırız dediğimizi desteklediği içindir sevinmem.
Gelelim maça bu kadar kalite farkına rağmen sanki takımızın üstünde bir ölü toprağı vardı. Yenildiğimiz maçlarda bile bu kadar pas hatasıyla oynamamıştık. Bunda sahanın enlemesine küçük olmasının da bir faktör olabileceğini de söylemek gerekiyor. Bu futbol tam 40 dakikaya kadar bu şekilde devam ederken kazanılan bir korner sonrasında topa iyi yükselen takımın istikrar abidesi olan Özkan’ın kafasıyla 1-0 öne geçen Karasuspor ilk yarının sonunda soyunma odasına rahat bir şekilde gitmesini sağladı.
İkinci yarıda aynı şekilde oynan futbol sonucunda yine atılan bir şutta Dikilitaşspor kalecisinin hatasını affetmeyen Ahmet Maran ile 2-0 öne geçtik. Rahatlık yaşamaya başladığımız dakikalarda yediğimiz golle son dört beş dakikayı diken üstünde seyretmemize rağmen maçı 2-1 galip bitirmenin keyfi ile dönüş yoluna zevkli ve rahat bir yolculuğa geçmenin keyfini çıkardık.
Bundan sonra oynayacağımız 6 maçın hemen hemen hepsini kazanmaya ve 18 puanı hanemize yazdırmaya gücümüz ve kalitemiz olduğuna inanıyorum. Hatta inanmanın dışında iddia bile ediyorum.
Bu arada her hafta söylediğimiz bir konuyu tekrar tekrar yazmak zorunda olduğumu hissettiğimi bildiğim için tekrar yazmaktan sıkılmayacağım. Bu takım kimsenin babasının malı değil ve kimseden kimseye mirasta kalmıyor. Onun için bu takım tüm Karasuluyum diyenlerin takımı artık el insaf diyoruz. Bu takım şampiyonluğa gidiyor. Bu takımın acil maddiyata ihtiyacı var devre arasında kesinlikle iki takviye ile 3 lig yolunda bayağı avantajlı olacağımızı söylüyor ve buradan tüm Karasululardan Yılmaz Ekşi’e kesinlikle destek olmaları gerekiyor. Bu Yılmayan adama hakkını teslim edip bu uğraşlarına kesinlikle destek olalım.
Karasuluyum deyip ceplerini dolduran insanlarımız bu işlerden kaçarken Yılmaz Ekşi kardeşimiz bazen cebindeki son paraya kadar bu takıma harcıyor. Hadi beyler ağalar görelim sizi yumuşak eller artık cebinize girsin. Haftaya görüşmek üzere hoşcakalın
